(photo by instagram account: once_upon_a_camera)
FOLLOW HERE: https://www.instagram.com/once_upon_a_camera/?hl=el
Γράφει η Βένια Σκλαβενίτη
Ξέρεις ότι δεν θα τους αρέσει. Και
σίγουρα η αντίδρασή τους δεν θα καλυτερέψει την κατάσταση. Αλλά κάτι σε ωθεί
όλο και πιο πολύ στο να το κάνεις, ξέροντας μέσα σου ότι αυτό πρέπει να γίνει.
Και άσ’ τους να λένε ότι στον έρωτα δεν υπάρχουν «πρέπει».
Προφανώς και δεν εννοώ το «αντίο» του
προσωρινού αποχαιρετισμού, γιατί πίστεψέ με σαν το οριστικό δεν έχει. Και
μπορεί να είναι αυτονόητο, ναι οκ, αλλά εμένα μου πήρε λίγο χρόνο να το
καταλάβω. Τους αποχωρίζεσαι προσωρινά και νιώθεις σαν να σπάει κάτι μέσα σου,
τους λες το οριστικό «αντίο» και νιώθεις ότι σπας ολόκληρη σε 1 εκατομμύριο
κομμάτια.
Όλοι φτάνουμε κάποια στιγμή σε αυτό το σημείο,
το καθόλου ευχάριστο, που μια φωνή μέσα σου σου λέει συνεχώς «φτάνει!». Και
καταλαβαίνεις ότι εσύ πρέπει να βρεις την
δύναμη και το κουράγιο να το πεις, να κάνεις αυτό το τελευταίο βήμα.
Παράλληλα, όμως, με τις σκέψεις που σε κατακλύζουν για το πως εσύ φθείρεσαι και
προσπαθείς να πείσεις τον ίδιο σου τον εαυτό για αυτό που είναι σωστό να
κάνεις, υπάρχει και το άλλο άτομο που δεν νιώθει την φθορά αυτή. Ή, μάλλον, δεν
θέλει να την νιώσει, να την παραδεχτεί. Και κάπου εκεί ξεκινάει το χάος.
Ένας
διαρκής πόλεμος, μια μάχη, που είναι ήδη χαμένη, και που μόνο περαιτέρω θλίψη
προκαλεί. Μακάρι, όμως, ο πόλεμος αυτός να αφορούσε τους δύο ανθρώπους και
μόνο. Αλλά όχι. Παρ’ όλες τις διαμάχες και τις ατέλειωτες συζητήσεις αυτών, που
προφανώς και δεν καταλήγουν πουθενά παρά μόνο σε αδιέξοδο, οι δύσκολες μάχες
είναι αυτές που δίνει ο καθένας με τον εαυτό του. Όταν τα θέλω συγκρούονται με
τα πρέπει, η καρδία συγκρούεται με το μυαλό και τέτοια. Και ακόμα και τα
συναισθήματα σου έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους.
Και
είναι εκείνες οι ώρες, που είσαι μόνη σου, μέσα σε 4 τοίχους, με συντροφιά ένα
ποτήρι κρασί και τραγούδια που μόνο καλό δεν σου κάνουν. Αυτές οι ώρες, που
φτιάχνεις σενάρια, ψάχνεις λύσεις, αναρωτιέσαι «τι με κρατάει;» ή «εγώ ήμουν
δυνατή και αποφασιστική, τι έγινε τώρα;» ή ακόμα και το πιο τρελό ερώτημα «γιατί
να υπάρχουν τόσο έντονα και αλύγιστα συναισθήματα μεταξύ δύο ανθρώπων;».
Όταν έχεις δεθεί τόσο πολύ με
κάποιον και νιώθεις ότι κουβαλάει μαζί του κομμάτια του εαυτού σου, τότε είναι
που διχάζεσαι και εσύ η ίδια και ξεκινάει η κουραστική αυτή εσωτερική διαμάχη
μεταξύ συναισθημάτων. Του φόβου μην χάσεις και αυτούς και τα κομμάτια σου, της
αγάπης που έχεις για αυτούς, αλλά και της αγάπης που έχεις για τον εαυτό σου,
τον οποίο νιώθεις ότι πιέζεις προκειμένου να μην πληγώσεις τους ανθρώπους που
αγαπάς.
FOLLOW US: https://www.instagram.com/neonlights.com_/?hl=el
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου