Γράφει ο Γιάννης Λάμπρου
Η
ειλικρίνεια είναι ελευθερία, όταν λες πάντα την αλήθεια είσαι ελεύθερος, τα
ψέματα σε αιχμαλωτίζουν και σε κυνηγάνε. Την στιγμή που θα πεις ένα ψέμα, ακόμα
και πολύ μικρό, θα αναγκαστείς να μείνεις σε αυτό και να κτίζεις την ζωή σου
γύρω του για να μην αποκαλυφθεί.
Χωρίζω τους
ψεύτες σε τρεις κατηγορίες και η κάθε κατηγορία δείχνει μία ψυχολογική
διαταραχή.
Αρχικά είναι
οι άνθρωποι που ψεύδονται για να δείξουν κάτι στον περίγυρο, για να φανούν
καλύτεροι και να κερδίσουν την συμπάθεια και τον θαυμασμό της κοινωνίας. Οι
άνθρωποι που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία δεν αγαπάνε τους εαυτούς τους,
θέλουν να είναι κάτι άλλο στην ζωή τους και αντί να προσπαθούν να γίνουν αυτό
που θέλουν, λένε ψέματα στους άλλους ότι είναι ήδη.
Μετά
ακολουθούν οι άνθρωποι που λένε ψέματα για να πετύχουν τον σκοπό τούς, να
κερδίσουν μια δουλειά, να "ξεκάνουν" τον ανταγωνισμό, να αποφύγουν
ευθύνες ή συνέπειες. Για αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, πάσχουν από
μακιαβελισμό και έχουν πάντα τον εαυτό τους πάνω από όλα.
Τέλος, είναι
οι άνθρωποι που λένε ψέματα στους εαυτούς τους για να νιώσουν καλύτερα. Αυτοί
οι άνθρωποι είναι φυγόπονοι, φοβούνται να αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο μια
κατάσταση και έτσι την θάβουν κάτω από ψέματα. Πείθουν το μυαλό τους ότι όλα
είναι καλά.
Σε όποια κατηγορία
και να ανήκεις, με τα ψέματα χάνεις τον εαυτό σου και το μόνο που καταφέρνεις
είναι να κρυφτείς προσωρινά, αλλά στο τέλος πάντα λάμπει η αλήθεια και
ξεσκεπάζεσαι, χάνοντας έτσι ότι προσπαθούσες να κρατήσεις με τα ψέματα. Βάλε
στο μυαλό σου την ιδέα ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής και κάθε φορά που θα
επιλέγεις να μην πεις ψέματα θα νιώθεις ένα αίσθημα ελευθερίας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου