Αν Μου Τηλεφωνούσες..

Γράφει ένας Neonlighter

Και είναι εκείνες οι ανυπόμονες μέρες που περιμένουμε ένα τηλεφώνημα. Ένα μήνυμα. Μια λέξη. Ένα «Μου λείπεις». Ένα «Σ' αγαπώ». Ένα νεύμα να καταλάβουμε ότι κάποιος μας σκέφτεται. Και δε σκεφτήκαμε ποτέ γιατί να περιμένουμε και να μην τηλεφωνήσουμε εμείς. Γιατί να βάλουμε τον εγωισμό πάνω από την ευτυχία μας. Γιατί δειλιάζουμε; Γιατί, γιατί, γιατί…

Έτσι μάθαμε να ζούμε. Με τον φόβο της απόρριψης, τον φόβο να εκδηλώσουμε τα συναισθήματα μας, τον φόβο μην πληγωθούμε. Κι αυτά είναι όλα στο μυαλό. Δε ρωτήσαμε όμως ποτέ και τη καρδιά μας τι θέλει. Τι ζητάει, τι της λείπει, τι χρειάζεται. Πορευόμαστε με τη λογική, βάζουμε κανόνες και περιορισμούς. Μα η καρδιά δεν ξέρει από αυτά. Ξέρει μόνο να αγαπά και να αγαπιέται. Όλοι το έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα, τον έρωτα. Ναι, τότε που χτυπούσε η καρδιά σου τόσο δυνατά, που νόμιζες ότι θα βγει έξω από το στήθος σου. Τότε που η καρδιά σου απελευθερώθηκε από τα δεσμά της λογικής και αφέθηκε ελεύθερη να ερωτευτεί. Τότε που δεν φοβόσουν τι θα πουν, τι θα γίνει, τι θα κάνεις.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι ο έρωτας δεν συμπορεύεται με τη λογική. Τη λογική τη χρειαζόμαστε όταν λύνουμε εξισώσεις. Όταν ερωτευόμαστε χρειαζόμαστε τη καρδιά μας. Αυτή μας οδηγεί στο σωστό ή στο λάθος, δεν έχει σημασία, πάντως σίγουρα μας διαταράσσει. Το σωστό θα μας κάνει να χαρούμε, το λάθος θα μας πληγώσει αλλά θα μας διδάξει. 

Πάρε λοιπόν το κινητό στο χέρι και στείλε ένα απλό μήνυμα. Ένα τι κάνεις. Ένα γεια. Άσε πίσω τους φόβους και τους δισταγμούς. Μίλα με τη καρδιά σου!

Αυτό είναι το παιχνίδι του έρωτα. Ένα παιχνίδι για μικρά και μεγάλα παιδιά που δεν σταματά ποτέ. Απλά πρέπει να μάθεις πως παίζεται. Οδηγίες πάντως δεν έχει. Πρέπει να τις βρεις μόνος σου. Ανακάλυψε τες!

Follow us: https://www.instagram.com/_neonlights.com_/